þriðjudagur, 21. febrúar 2012

47. Engin traffík

Haft var samband við mig (algengt orðasamband) um miðjan desember og ég spurð hvort ég væri til í að leika svolítið í stuttmynd sem skyldi vera útskriftarverkefni frá Kvikmyndaskólanum. Ég er ekki vön að draga lappirnar þegar um er að ræða skemmtileg tilboð svo að ég var einn dag á Kópaskeri í byrjun janúar og lék þar Magneu gistiheimiliseiganda. Hér er ég eitthvað að ræða við tökumanninn í senu þar sem Magnea situr með kleinur og kaffibolla að leggja kapal.
 Þetta var bráðskemmtileg reynsla innan um stóran hóp krakka á aldur við syni mína og yngri. Hápunktur dagsins var líklega þegar stúlka sem hélt um alla þræði og sá til þess allir væru á réttum stað á réttum tíma sagði að næst væru stelpurnar og leikkonan!!!! Þar var hún að tala um tvær stúlkur sem hafa lært leiklist og svo áhugaleikarann mig. Þetta kætti mig mjög. Einu sinni endur fyrir löngu var ég einn dag á Hjalteyri statisti í Í skugga hrafnsins svo að ég hef aðeins kíkt áður á bak við kvikmyndavélina. Eins og flestir vita fer mestur tíminn í kvikmyndaleik í að bíða. Ég fór að heiman klukkan hálfníu að morgni og kom heim um hálfellefu um kvöldið. Ég var í þrem eða fjórum stuttum senum auk þess sem ég stóð úti í glugga í um það bil óratíma. Þess á milli var spjallað og borðað og fylgst með því sem hinir voru að gera. Hér er fólk sem sá um framkvæmdina, leik, búninga og leikmynd, tæknimál einhvers konar og förðun.
 Þetta eru útskriftarnemarnir Atli tökumaður og Ottó leikstjóri en það var hann sem hafði samband við mig. Við lékum saman í Landsmótinu á Breiðumýri um árið. Hann er trúlega frægastur fyrir Sleifaratriðið
 Andlit á glugga, úú.
Nú er ég búin að vera í höfuðborginni í heila viku, kom heim í gær og þegar ég opnaði tölvuna var nýlega kominn þar inn póstur þar sem þetta stóð:
 Myndin verður sýnd núna á miðvikudaginn 22 feb í Bíó Paradís.
Hún er 20 min og 5 sek á lengd.
ÆÆÆ, ekki væri nú leiðinlegt að eiga kost á að vera við frumsýningu myndar þar sem nafnið manns er á plakatinu! Það er sem sagt efsta myndin í þessari færslu. En jæja, ekki þýðir að fást um það, ég býst við að myndin verði sýnd á Kópaskeri einhvern tíma og þá er líklegt að ég skreppi.
Í næstu færslu kemur eitthvað gott úr höfuðborginni.
Uppfært:
Eftir að hafa leitað á síðu Paradísarbíósins aflaði ég mér nánari upplýsinga og frétti að klukkan 8 á miðvikudagskvöld og fimmtudagskvöld verða sýndar útskriftarmyndirnar og þar sem þessi mynd er útskriftarverkefni tveggja nemenda er hún sýnd bæði kvöldin. Öllum heimill ókeypis aðgangur þannig að það gæti orðið þröngt og ekki vitað hvar í röðinni þessi mynd er. Mig langar í bíó en mér er þó nokkur huggun í að ekki verður neinn rauður dregill svo að ég missi ekki af honum :).
Sjá hér: http://www.kvikmyndaskoli.is/news/detail/item18593/Dagskra_syningarviku_Kvikmyndaskola_Islands/

mánudagur, 13. febrúar 2012

46. Blótin búin

Nú er lokið þorrablótsvertíðinni af minni hálfu þetta árið. Óvænt varð að skera niður þar um 33,3 % vegna heilsubrests eiginmannsins þannig að við fórum bara á tvö en það má lifa lengi á þeim. Ég hef ekki keypt eða saumað nýja flík nýlega svo að ég notaði bara þægilegan útsölusamtíning en ég kryddaði hann með þessu:
og þessu:
Þannig var að í nokkur ár hef ég ætlað að þræða upp margföldu festina sem ég keypti á skranmarkaði í Ameríkunni um árið af því að hún lék það ítrekað að slitna. Loksins þegar Marta sat við borðstofuborðið einhvern tíma í janúar og framleiddi eyrnalokka lét ég verða af því eftir að hafa lengi leitað að rétta bauknum með festinni og öðru því sem til þurfti. Galli að baukarnir skuli vera ógegnsæir. Settist á móti henni og gerði þetta:
Það tók óratíma en ég er sátt við árangurinn. Fyrst ég var byrjuð á annað borð gerði ég næst kryddið á efstu myndinni og hófst handa með afar óljósar hugmyndir sem auðvitað voru ekkert í líkingu við árangurinn. Mjög gott að hafa gínu til að átta sig á hvernig festin gæti litið út. Þegar ég var búin að tína saman allt sem ég átti rautt og svart sá ég að mig vantaði meira af rauðu svo að Marta lét mig hafa rauða pólska kóralla og það munaði öllu. Úr því ég var nú þarna með allt við hendina lagaði ég líka aðra gamla einfalda festi sem er í góðum lit en það var meira bras þar sem hún er þannig úr garði gerð að kúlurnar eru steyptar á þráðinn þannig að ekki er hægt að þræða neitt í gegn um þær.
Nú virðist vera til siðs að vera með töluverðar flækjur um hálsinn en ekki bara einfalda spotta, ég hef sem sagt eitthvað af slíku að grípa til þegar á þarf að halda.
Rétt að halda áfram að pakka niður. Fer í dag í heilsufars og fjölskylduleiðangur suður á land. Frábært að veðurútlit er bara prýðilegt miðað við árstíma.

laugardagur, 11. febrúar 2012

45. Fötin skapa manninn.

Það sem tekur hug minn allan um þessar mundir (eins og svo oft um þetta leiti árs) eru föt. Föt sem almenningur klæddist á 6. 7. og 8. áratug síðustu aldar. Rokk, bítla, hippa, rauðsokku og diskó tímanum. Svo þarf slatta á bændur og búalið sem lét ekki tískuna slá sig út af laginu en samt má sjá tímann líða þar líka. Við erum að æfa frumsamið verk sem hverfist í kring um þekkt dægurlög frá þessu tímabili og þar af leiðir að um er að ræða margar stuttar senur með ólíkum hópum og mér telst til að búningar verði um það bil 100 plús - mínus. Eins og gefur að skilja er ekki hægt að leggja út í mikil smáatriði og saumaskap en mikilvægt þó að koma réttum skilaboðum til áhorfenda. Leikarar eru yfir 30 og allir verða í svörtum grunnbúningi þegar þeir eru ekki í tilteknum hlutverkum. Þarna fáið þið loksins að kynnast fólki sem farið hefur huldu höfði hingað til þó að það hafi verið á allra vörum, eins og til dæmis Bjössa á mjólkurbílnum og Gísla í Gröf ásamt kaupakonu. Þið fáið líka smjörþefinn af síldarævintýrinu, ástandinu og öllu hinu sem setti svip á þjóðlífið. Ég er konan hans Gísla í Gröf og fylgst er með mínu fólki í gegn um skin og skúrir.
Hér má sjá hvernig umhorfs hefur verið í salnum undanfarið. Haugar af buxum, skyrtum, bolum, kjólum, pilsum, blússum, mussum og svo framvegis. Svarta deildin í forgrunni. Gleymum ekki skónum sem eru í röðum sem eru tugir metra að lengd.  Ég hef náð afar góðum árangri á fatamarkaði Rauða krossins á Akureyri, í fataskápum vina og víðar en nokkuð vantar þó enn. Grátlegast hversu erfitt er að ná í hvunndagsföt vinnandi fólks. Slík föt einfaldlega voru kláruð og í búningageymslum áhugaleikfélaga eru helst aflögð spariföt. Ef þú lesandi góður getur lánað okkur GAMLA GALLAJAKKA SEM ALGENGIR VORU SEM YFIRHAFNIR BÆNDA Í ÚTIVERKUNUM fyrir tíma samfestinganna þá væri það frábært. Mig sárlangar í þó ekki væri nema einn eða tvo. Gjarnan líka stórar gallabuxur og vinnuskyrtur af eldri gerðum. Gemsinn minn: 864-2573. 
Þetta er fyrsta færslan á þessu bloggi sem merkt er leikhúsi. Mig grunar að þetta sé ekki sú síðasta.

miðvikudagur, 1. febrúar 2012

44. Sól rís...

Hér á bæ búum við við sólarleysi allmargar vikur á hverjum vetri og ég hef haft fyrir sið að láta vita hérna þegar sólin sýnir sig hér innanhúss í fyrsta sinn ár hvert.
Árið 2012 skein sólin inn í stofu í gær, 31. janúar og það gladdi mig mjög.
Þarna eru skin og skuggar á stofuveggnum til sannindamerkis.
Ekki kættist ég minna áðan þegar hringt var frá Landsspítalanum til að boða mig í rannsókn vegna raddvandamála minna en tilvísunin var send snemma í desember árið 2010. Já góðir hálsar, 14 mánuðir takk! Ég nenni ekki á ergja mig á því núna að rekja ferilinn en tafir hafa orðið meðal annars vegna tækjabilunar og svo var keypt nýtt tæki og það þurfti að mennta fólk fyrir það og spítalinn var lagður niður og ekki var pláss á nýja staðnum og möppur fundust ekki og.....og. En sumsé; ég stefni suður um miðjan mánuðinn og þá verður framin rækileg "ungbarnsskoðun" Bíddu bara litla skotta mín. Að sjálfsögðu heilsa ég þá líka upp á stóru skottuna mína og fleira gott fólk. Best að fara að skrifa tossalista.