þriðjudagur, 20. desember 2011

33. Bókahillur

Best að myndasegja hér um bókahilluframkvæmdirnar um daginn. 
Fyrst ætla ég að setja hér myndina sem þeir fóru með á bókamessuna í Frankfurt á dögunum ásamt mörg hundruð eða þúsundum annarra. Ég sá meir að segja hillunum mínum bregða fyrir í einni sjónvarpsfréttinni að utan.
Þarna er nokkuð ljóst að það þarf að endurskipuleggja og bæta við hillum. Það er einboðið að gera slíkt þegar verið er að mála.
 Fyrst lá fyrir að losa efstu og nyrstu hilluna á aðalbókaveggnum, en hún var að sligast undan þunganum, og venda henni eins og gert var við flíkurnar í gamla daga þegar þær voru farnar að slitna. Setja svo vinkil undir hana miðja vegu. Hún fer að vísu ekki að snerta vinkilinn nærri strax þar sem hún er enn ekki alveg búin að rétta úr sér en það kemur að því eitthvert árið.
 Já og mála. Ég málaði ekki áðurnefndan aðalbókahilluvegg, það hefði verið alger klikkun, lét duga að þrífa þar. Geri slíkt ekki tiltakanlega oft.
 Svo ákvað ég að vera ekkert að setja þarna upp aftur gömlu rauðu hilluna sem hefur verið þar nokkur ár, ég nefnilega reiknaði út að ef ég smíðaði þarna hillu úr frekar þunnu efni ætti að nást að hafa hana þriggja hæða og það munar um allt. Við Ingimundur söguðum niður gamla plötu og ég settist á klósettið og málaði. Það hef ég ekki gert fyrr. Að vísu var klósettið lokað og ég fullklædd en samt.. Þetta var lang hentugasti staðurinn fyrir hillurnar til að þorna. Ég skildi ekki alveg hvað væri að mér þegar ég fór svo að skrúfa saman og máta. Stundum passaði og stundum ekki. Með sömu mælingu.
 Loks áttaði ég mig á að gólfið hallaðist svo mikið þarna undir að það munaði 12 millimetrum á milli enda. Það táknaði að við annan hilluendann var pláss fyrir þrjár kiljuhæðir en ekki við hinn endann. Dööö. Auk þess hækkuðu útgefendur kiljurnar um einhverja millimetra fyrir nokkrum árum. Bara til að skemma fyrir mér held ég.
 Ég beitti ýmsum ráðum til að rýmka fyrir hillunni um örfáa millimetra. Og svo áttaði ég mig á að líka er allt í lagi að kiljur liggi á hliðinni stundum.
Hér er ég búin að endurskipuleggja, ryksuga og raða upp á nýtt öllum bókunum. Nóg pláss í nokkur ár í viðbót. Nei, ég veit að ég er ekki búin að taka til á skrifborðinu en þó er farið mest af verkfærunum held ég.

föstudagur, 16. desember 2011

32. Í kjólinn fyrir jólin.

Þetta er slagorð sumra ef ég hef skilið rétt. Það er allt útlit fyrir að ég komist í fleiri kjóla en venjulega um jólin ef svo heldur fram sem horfir. Alveg án þess að hafa viljandi gert neitt til þess. Ég vildi nú samt frekar að mér liði betur í maganum ef ég mætti velja. Þetta hlýtur að fara að lagast bara.
Að öðru; það er ekki gott að vita hvaðan á mann stendur veðrið stundum, og þó.
 Þetta er vesturglugginn minn nýi í sjónvarpsstofunni.
Og hér er norðurglugginn. Alveg magnað hvað snjóar oft mikið í kring um útiljósið, snjórinn er eins og flugurnar og leitar í ljósið.

laugardagur, 10. desember 2011

31. Klipp

Það er ekki hrist fram úr erminni að mála. Þá þarf að færa til húsgögn og áður en farið er í það er skynsamlegt að létta þau og ef verið er að róta eitthvað í dótinu í húsgögnunum er eins gott að taka til í þeim í leiðinni og til dæmis setti ég á borðstofuborðið stóran haug af dagblöðum. Ja líklega þó frekar síðum og síðupörtum, eitthvað var ég búin að klippa sumt til. Það elsta er um og yfir 20 ára gamalt og þetta er samansafn af efni þar sem fjölskyldan kemur við sögu og er þá best að taka það strax fram að ekkert af þessu fólki er "frægt". Ég er núna búin að vera allmarga klukkutíma að fara í gegn um þetta og klippa út og grófflokka. Eins og er er flokkað í Leikhús (þar sem ég kem við sögu), Minningargreinar og Annað. Annað kem ég svo líklega til með að flokka í Handverk og Fjölskyldan. Eitt og annað hefur rifjast upp hjá mér við að lesa þetta yfir og það sem kemur mér eiginlega mest á óvart er hve mörgu ég hef steingleymt. Já og hvað ég var ungleg þarna um daginn!
Eitthvað var komið inn í bækur og þarna blasir við á fyrstu síðu stutt viðtal við pabba þar sem blaðamaður spyr vegfarendur út í pólitík og pabbi spáir Vilmundi inn á þing en að hann verði þar ekki langlífur!! Ææ.
Neðri myndin er úr Þjóðviljanum 4. ágúst 1983 og þar eru Kjartan Róbertsson 4 ára, Eiríkur Örn Norðdal 5 ára og Atli Freyr Sævarsson 5 ára að leika sér við höfnina á Ísafirði.
Ég held að ég verði að fjárfesta í límstifti og fleiri úrklippubókum, það er að segja ef slíkar fást ennþá en ætli ég fresti ekki framkvæmdum á þessu sviði fram yfir jól. Frestun er að vísu alltaf mjög varasöm þegar ég á í hlut, þetta gæti þá eins dregist um önnur tuttugu ár en við sjáum til.

miðvikudagur, 7. desember 2011

30. Kúl

Jú, það er blessuð blíðan og bæirnir allt í kring.
 Mælum ber ekki alltaf saman. Hér eru gamli og nýi tíminn. Sá gamli kúrir upp við ekki allt of einangrandi glugga í skjóli við snjó og klakahellu og sýnir um það bil 3 gráður á meðan sá nýi sem hefur skynjarann utan á austurveggnum vill meina að þarna séu 11,4 gráður. Þetta var annan desember.


 Hér sjáum við spána í gær klukkan 12 á hádegi. Eins og sjá má á þessu korti er ég ekkert mjög langt frá því að vera mitt á milli þessara þriggja staða, Húsavíkur, Akureyrar og Mývatns. Það er segja ef við miðum við loftlínu.
 Svona var mælirinn hjá mér um hádegisbilið (18,3) en í kyrru veðri er samt vel hægt að nota sér snjóinn. Það gerðu Grettir og Ívan.
Í gær fóru bara sumir bílar í gang.
Nú eru ekki nema rúmar 13 gráður.
Hlýjar kveðjur að norðan.

laugardagur, 3. desember 2011

29. Fótabein

Ég er ekki að sjóða lappir vegna olíunnar fyrst og fremst heldur er hún svona hliðarafurð sem ég hef ekkert alltaf hirt. Því miður, segi ég núna eftir að ég fór á sápugerðarnámskeiðið. Aðallega er ég að hreinsa bein.
 Hér hef ég losnað við mesta gumsið.
Búið að sjóða talsvert meira, skafa og skrúbba og orðið þokkalega hreint. Þá þarf að velta fyrir sér hvað á að verða úr þessu og bora og saga þau bein sem þú veist fyrir víst hvað á að gera við. Þannig losnar miklu fyrr um merg og fitu. Svo þarf að halda áfram að sjóða. 
 Næsta mál er að blása úr leggjum og kjúkum. Það er þokkalegasta lungnaþjálfun. Sjóða svolítið meira og blása aftur til að vera viss.
 Þá er öllu raðað til þerris. Eftir nokkra daga ætti að vera ljóst hvort koma fram fitublettir einhvers staðar. Þau bein þarf að sjóða meira því að ekki viljum við að talan/skaftið/leggurinn fari að gulna og þrána með aldrinum. Samt þarf að gæta þess að sjóða ekki of mikið því að sum bein gætu þá sprungið eða morknað. Nei, lífið er ekki alltaf einfalt sko.
Þarna er svo komið að því að pússa, saga og bora meira eftir atvikum, líma og svo framvegis en ég er ekkert að fara nánar út í það núna.
 Nokkrar tölur komnar á spjöld.
 Nokkur beinasköft + þrjú hreindýrshorn.
Athugið að það er þýðingarlaust að ætla að fara að panta eftir þessum myndum því að ég á ekki eitt einasta tilbúið skaft núna enda neðstu myndirnar nokkurra ára gamlar. Þetta er bara framhaldsblogg um kindalappir :)
Eitthvað er víst til af tölum úti í Kaðlín.

föstudagur, 2. desember 2011

28. Lappir = olía

Nú til dags tala menn um olíu. Allrahanda lífdísil og hvað það nú heitir allt saman. Ég skal nú segja ykkur hvaða olíu fólkið notaði fyrr á tímum þegar ekki var til saumavélaolía á handhægum sprautubrúsa á hverju heimili.
 Þegar heimaslátrunin er búin hér á bæ ákveður Agnar hvort hann ætlar að svíða allar lappirnar eða lætur sér nægja af yngsta fénu. Restina set ég þá í pott eftir að hafa þvegið þær vandlega eða, sem er enn betra, eftir að Ingimundur er búin að flá þær, sem er vont og erfitt verk. Svo er bara að sjóða og sjóða. Ég geri þetta helst til að hreinsa beinin og blogga um þau í næstu færslu en líka er feitin af fótunum sérstök. Hún nefnilega storknar ekki og mun það vera ráðstöfun náttúrunnar til að féð sé fært um að vera á beit í frosti og snjó eins og það varð að gera hér í mörg hundruð ár.
 Ég sigta soðið í djúpt ílát.
 Þarna sést hvernig fitan er ofan á eins og alltaf.
Og hér á ég fótafeiti í flösku. Þessi feiti helst alltaf eins og spunakonur notuðu hana til dæmis þannig að þær báru hana með fjöður í ullarkembuna til að afrafmagna ullina sem búið var að þvo alla fitu úr.
Ég ætla hins vegar að gera tilraunir með að nota hana í sápugerð en það verður að bíða til næsta sumars vegna þess að ég þarf líka ferskar ilmsterkar íslenskar jurtir í tilraunirnar.
Ég tek líka fótafeitina af sviðalappasoði en það er aðeins meiri lykt af henni.