80. Í gamla daga.

Nú er snjóföl á jörðu svo að það er best að blogga um góðviðrisdag í sumar. Ég fór að Hrafnagili og var gamladagafólk.

 Ég var með vitlausu snældu eða vinglu og spann hrosshár. Fyrst er að tæja það niður í svolitla hrúgu. Ég geri það venjulega niður á gólfið en þarna var gola svo ég mátti ekki hafa fallið hátt.

 Svo er að vinda það saman,

 festa vindilinn á nagla á borðinu og spinna.

 Þráðurinn er svo smátt og smátt undinn í rjúpu utan um annað prikið á vinglunni og hér er ég farin að tvinna úr tveimur rjúpum.

Mamma var með halasnældu og ull. Á myndinni er líka kljásteinavefstaður.

 Jakob kom að líta á okkur og var óðara dubbaður upp í viðeigandi klæðnað. 

 Hann kastaði hækjunum og greip exi í staðinn og hóf að höggva í eldinn.

Ýmsar aðferðir reyndar.

Nú er hægt að kynda undir pönnunni.